donderdag 9 november 2017

Eenentwintigste etappe, Swolgen – Venlo

5 november 2017
Eenentwintigste etappe, Swolgen – Venlo

Ik heb heerlijk geslapen, maar heb gemerkt dat het de afgelopen nacht een paar keer stevig heeft geregend. Voordat mijn wekker afloopt heb ik al een uur liggen lezen. Het regent dan nog steeds. De app buienalarm vertelt mij dat het om kwart over acht droog zal worden, het zal mij benieuwen.
Om kwart voor acht ga ik aan het ontbijt. Ik had verteld dat een boterham met kaas en een beker karnemelk voldoende was, maar Jeanny en Piet hebben de tafel heel mooi gedekt met allerlei lekkere dingen. Een warme croissant, een boterham met kaas, een gekookt eitje en een plak koek gaan er dan ook in als koek. De Jus d’orange en de karnemelk zijn ook heerlijk. Helaas zal deze prima B&B stoppen omdat Jeanny en Piet zeer binnenkort gaan verhuizen.
Na het ontbijt ga ik op mijn kamer mijn spullen pakken en als ik om kwart over acht naar buiten kijk zie ik dat het droog is.
Ik neem afscheid van Piet en ga weer op pad. Eerst naar de kruising Boabelweg / Lambertusstraat waar ik gisteravond ben gestopt, zo’n 5 minuten wandelen.
Het is droog, maar beduidend kouder dan gisteren. Gelukkig heb ik mijn thermoshirt meegenomen, die komt nu goed van pas.
Al direct buiten de bebouwing van Swolgen loop ik het bos in en kom al snel bij het Schuitwater. Heel lang geleden heeft hier een arm van de Maas gelopen. Het Schuitwater is vanaf de 18e eeuw ontstaan door het afgraven van de verveende Maasarm. Omdat er al lang geen veen meer wordt gebaggerd verlandt het Schuitwater weer. In het natuurreservaat Schuitwater zijn diverse wandelpaden en waar het te nat wordt lopen de paden over vlonders.
Vlonderpad door het Schuitwater
Het pad komt uit op een asfaltweg die een klein stukje gevolgd wordt. Even later ga ik het bos weer in en na het passeren van een boomkwekerij moet ik een kronkelpaadje door moerassig gebied nemen. Als ik het bosje uitkom moet ik een grindweg volgen. Na een aantal wegen en paden kom ik bij de kasteelhoeve Kaldenbroek aan. Aan de weg staat aangekondigd dat er koffie is, dus besluit ik een rustpauze te nemen. Het is nog geen elf uur, en alles lijkt nog gesloten. Ik voel nog even aan de deur, maar die is echt dicht. Als ik weg wil lopen doet een aardige dame de deur van het slot en nodigt mij binnen. Ze is er toch…

Kasteel Kaldenbroek
Het kasteel Kaldenbroek wordt voor het eerst in 1394 vermeld. Alex Vlerck kreeg het toen in leen van de Hertog van Gelre. Tegenwoordig kun je er terecht voor yoga, therapieën, massages, huidverzorging en tal van andere activiteiten.
Na de koffie ga ik weer verder naar Grubbenvorst. Bij Grubbenvorst, dat aan de Maas ligt, zijn op de hoge Maasoever sporen van vroeg Germaanse bewoning gevonden. Waarschijnlijk is er sinds die tijd al sprake geweest van een nederzetting. In Grubbenvorst koop ik bij een supermarkt iets te eten en te drinken voor straks in de trein. Bij IJssalon Clevers neem ik een kop cappuccino met een glas amarettoijs met slagroom en amandelkruim. Heerlijk.
Ik blijf niet te lang zitten maar vervolg mijn pad door Grubbenvorst naar het pontje dat mij naar de oostoever van de Maas zal brengen.
Pontje over de Maas
Langs en over de dijk gaat het verder in de richting van Venlo. Op een gegeven moment gaat het pad over de uiterwaarden van de Maas. Aan het begin moet ik door een hek waar de bodem door het vee behoorlijk modderig is geworden. 
Modderbende
Ik zak bijna tot mijn enkels in de drek. Gelukkig heb ik hoge wandelschoenen. Na een omzwerving over de uiterwaarden ga ik tussen de pijlers van de Noorderbrug door.
Noorderbrug
Boven mij razen de auto’s over de A67. Wat een tegenstelling: de auto’s haasten zich in de richting van Moers en Eindhoven, terwijl ik alle tijd en rust heb om in Venlo te komen. Nadat ik nog een hele tijd over de dijk heb gelopen moet ik vanaf de Maaskant door een sparing in de dijk naar de “bewoonde kant” van de dijk: Venlo.

Sparing in de dijk
Nog een klein stukje door de oude binnenstad van Venlo en dan kom ik bij het station aan.
Ik twijfel nog even of ik mijn voeten ergens in een kroegje tot rust zal laten komen, maar besluit toch om de trein te pakken. Ik heb 5 minuten over voor vertrek.
De trein is nog maar net vertrokken en dan zie ik dat ik geluk heb gehad: het begint opeens heel hard te regenen. Gelukkig zit ik droog en ben ik op weg naar huis.


Vandaag heb ik in ongeveer 5 uur en 3 kwartier 21 km afgelegd.
In totaal heb ik in 93 uur 387 km afgelegd.

Ik heb nog 105 km te gaan naar de Sint Pietersberg.



Schuitwater



Buurtkapel Houthuizen




Hommage aan "het witte goud"





Pad door de uiterwaarden

Biddende  Valk


Fijn dat de richting door de modder wordt aangegeven. Maar wie zou die Pieter zijn van wie dit modderpad is...




Geen opmerkingen:

Een reactie posten