5 augustus 2017
Negentiende etappe, Gennep – Vierlingsbeek
Deze ochtend wordt ik al vroeg gewekt door het
geluid van regen op het dak. We hebben prima geslapen, maar het vooruitzicht om
in de regen te wandelen is niet zo fijn.
Tegen half negen gaan we aan een goed ontbijt en
na het ontbijt gaan we ons klaarmaken voor het vertrek. We blijven nog wat
treuzelen en tegen 10 uur is het droog en gaan we vol goede moed op weg.
Eerst weer naar de Markt en dan verlaten we langs
Babbels door de Niersstraat het stadje Gennep.
De naam Gennep is te herleiden naar Ganapja,
Keltisch voor een plaats waar twee waterlopen samen komen, in dit geval de Niers en de Maas.
In Gennep moet al
rond 750 een houten kerk hebben gestaan. De restanten hiervan zijn kort na de
Tweede Wereldoorlog onder de oude Sint Martinuskerk gevonden. De Sint
Martinustoren die vlak bij het poortje staat waardoor wij gisteren Gennep zijn
binnengelopen, is het enige overblijfsel van de Sint Martinuskerk die in de
oorlog zo erg beschadigd is, dat deze niet meer voor kerkdiensten gebruikt kon
worden.
Voor de evacuatie die tussen 15 oktober en 24 december 1944 vanwege de ophanden zijnde operatie Veritable plaatsvond, was de kerk nog ongeschonden, na de bevrijding, krap anderhalve maand later, was de kerk grotendeels verwoest. De in 2009 gerenoveerde toren die hier nu nog staat, is het enige overblijfsel van de kerk.
 |
| De Niers met de Niersdijk |
Voor de evacuatie die tussen 15 oktober en 24 december 1944 vanwege de ophanden zijnde operatie Veritable plaatsvond, was de kerk nog ongeschonden, na de bevrijding, krap anderhalve maand later, was de kerk grotendeels verwoest. De in 2009 gerenoveerde toren die hier nu nog staat, is het enige overblijfsel van de kerk.
Ook hier wijkt de route uit de negende druk
behoorlijk af van de achtste druk. Waar de route eerst door het stadje naar de
Heijense Bossen voerde, gaat de route nu over de Niersdijk en daarna langs de
noordelijk rand van het stadje richting Gennepse Hei.
Maar voordat we bij de Gennepse Hei komen zien we nog een prachtig vennetje met waterlelies. Er ligt ook een natuursteenkei in het vennetje waarover een cortenstalen plaat is gevormd met de tekst “Boven Dans Ik Verder”. Een herinnering aan een overleden danser of danseres? Wij zullen het wel nooit te weten komen.
Maar voordat we bij de Gennepse Hei komen zien we nog een prachtig vennetje met waterlelies. Er ligt ook een natuursteenkei in het vennetje waarover een cortenstalen plaat is gevormd met de tekst “Boven Dans Ik Verder”. Een herinnering aan een overleden danser of danseres? Wij zullen het wel nooit te weten komen.
 |
| "Boven Dans Ik Verder" |
Rond de Genneper Hei volgt het pad bijna een
kilometer lang de betonnen fundamenten van een hoog hek dat tot 2008 rond het
voormalige NATO kamp Gennep heeft gestaan.
Als we verder wandelen komen we in de Heijense Bossen twee heren tegen die van een pad aan onze rechterkant aan komen wandelen. We raken aan de praat en zij zijn verbaasd dat wij ook het Pieterpad volgen, maar van de “verkeerde” kant komen. Zij hebben dus niet op de site www.pieterpad.nl gekeken of er routewijzigingen zijn. Natuurlijk maakt het niet uit, want de oude route was natuurlijk tot de negende druk een prima route.
Het pad dat volgt loopt vlak langs de N271 waarvan
het geraas van het verkeer goed te horen is. Als we even later via een
tunneltje de E31 kruisen en op de splitsing van de Brem en de Karrevenseweg
aankomen, ontmoeten we beide heren weer. Door de aanleg van het nieuwe
bedrijventerrein De Brem en het ontbreken van de bekende wit rode route
routemarkering, is het bepalen van de richting niet zo gemakkelijk. De heren en
wij ook lopen eerst een stukje de Karrevenseweg op. Dan zie op mijn kaartje dat
de route langs camping De Merelhoeve loopt en die staat wel aangegeven op een
routebord. Ik roep Riky, die nog voor beide heren loopt terug en laat zien dat
we de andere weg moeten hebben. Beide heren besluiten toch om nog even verder
te lopen, maar wij slaan de weg in de richting van de camping in.
Na ca 100 meter zien we weer een routemarkering op een eik en dan weten we dat we goed zitten. We wandelen lekker door, passeren inderdaad camping De Boshoeve en kunnen ook al weer snel onze weg over bospaden vervolgen. Als we door een klaphekje gaan komen we in bijzonder gebied in dit zandduingebied: Het Quin.
We komen in een
heidegebied, gaan over een duinruggetje en opeens ontvouwt zich een prachtig
plaatje. Beneden in een dal liggen meerdere vennetjes en iedere keer kijk je er
weer anders op. Op een duintopje ligt een houten bank die uit de grond is
getrokken met de rugleuning plat op de grond. We nemen plaats op de rugleuning
en gebruiken de zitting als rugleuning. We genieten van het uitzicht op de
vennetjes en nemen een koek en wat te drinken.
Even later komen de beide heren ook weer langs. Ze hebben eieren voor hun geld gekozen en hebben uiteindelijk onze route gevolgd. Wij kunnen zien hoe de heren hun pad rond de vennen vervolgen en als we ze in de verte zien verdwijnen, vervolgen ook wij onze weg. Wij wandelen ook om de vennetjes en verlaten even later de heide via een volgend klaphekje.
Even later komen we langs een theetuin en daar willen we wel wat drinken. Op een afstand ziet het er uitnodigend uit, maar dichterbij gekomen blijkt dat de theetuin vanwege vakantie is gesloten.
Daarom lopen we verder en dan zijn we al weer in Afferden en komen dan voor de Maas te staan. We zien van een afstand het pontje naar Sambeek oversteken, maar als wij bij het veer aankomen is de pont al weer onderweg naar Afferden. We kunnen al snel aan boord en als we de overtocht hebben betaald vertrekt het pontje al weer naar Sambeek.
We vervolgen onze wandeling aan de overkant van de Maas en zijn dan niet meer in Limburg, maar in Brabant.
We hoeven nu niet zo ver meer, maar aan onze rechterkant zien we een dreigende donkere lucht aan komen. We verwachten dat we de bui kunnen ontlopen, maar op een gegeven ogenblik begint het te regenen. Omdat we in de Groeningse Bergen nog onder de bomen lopen valt het nog mee, maar als we de bomen achter ons laten, besluiten we de regenponcho’s toch maar aan te trekken.
Even later zien we een grote veelkleurige paraplu aankomen waar Marcel onder blijkt te lopen. Hij heeft twee paraplu’s bij zich, maar omdat we de poncho’s aanhebben, is het niet nodig om ook nog een paraplu op te steken. Gedrieën wandelen we verder en in Vierlingsbeek en we strijken neer op het terras van Herberg Thijssen waar we onder de luifel genieten van soep en wat te drinken.
Na ca 100 meter zien we weer een routemarkering op een eik en dan weten we dat we goed zitten. We wandelen lekker door, passeren inderdaad camping De Boshoeve en kunnen ook al weer snel onze weg over bospaden vervolgen. Als we door een klaphekje gaan komen we in bijzonder gebied in dit zandduingebied: Het Quin.
 |
| Het Quin |
Even later komen de beide heren ook weer langs. Ze hebben eieren voor hun geld gekozen en hebben uiteindelijk onze route gevolgd. Wij kunnen zien hoe de heren hun pad rond de vennen vervolgen en als we ze in de verte zien verdwijnen, vervolgen ook wij onze weg. Wij wandelen ook om de vennetjes en verlaten even later de heide via een volgend klaphekje.
Even later komen we langs een theetuin en daar willen we wel wat drinken. Op een afstand ziet het er uitnodigend uit, maar dichterbij gekomen blijkt dat de theetuin vanwege vakantie is gesloten.
Daarom lopen we verder en dan zijn we al weer in Afferden en komen dan voor de Maas te staan. We zien van een afstand het pontje naar Sambeek oversteken, maar als wij bij het veer aankomen is de pont al weer onderweg naar Afferden. We kunnen al snel aan boord en als we de overtocht hebben betaald vertrekt het pontje al weer naar Sambeek.
We vervolgen onze wandeling aan de overkant van de Maas en zijn dan niet meer in Limburg, maar in Brabant.
We hoeven nu niet zo ver meer, maar aan onze rechterkant zien we een dreigende donkere lucht aan komen. We verwachten dat we de bui kunnen ontlopen, maar op een gegeven ogenblik begint het te regenen. Omdat we in de Groeningse Bergen nog onder de bomen lopen valt het nog mee, maar als we de bomen achter ons laten, besluiten we de regenponcho’s toch maar aan te trekken.
Even later zien we een grote veelkleurige paraplu aankomen waar Marcel onder blijkt te lopen. Hij heeft twee paraplu’s bij zich, maar omdat we de poncho’s aanhebben, is het niet nodig om ook nog een paraplu op te steken. Gedrieën wandelen we verder en in Vierlingsbeek en we strijken neer op het terras van Herberg Thijssen waar we onder de luifel genieten van soep en wat te drinken.
We hebben twee gezellige dagen achter de rug
waar we met plezier op terug kunnen kijken.
Wat nog rest zijn 7 etappes tot aan de Sint
Pietersberg.
Vandaag hebben we in ongeveer 5 uur en 2 kwartier 17
km afgelegd.
In totaal heb ik in 81 uur en 2 kwartier 345 km afgelegd.
Ik heb nog 147 km te gaan naar de Sint
Pietersberg.
 |
| Kerktoren Van Ottersum |
