Elfde etappe, Hellendoorn – Holten

2 augustus 2015

Elfde etappe, Hellendoorn – Holten

Een week na de vorige etappe ben ik weer op “Pieterpad” gegaan. Dit keer in gezelschap van mijn zoon Jasper en mijn zus Riky. Om 5 over 9 hebben wij Riky bij station Wierden begroet en daarna heeft Els ons in Hellendoorn afgezet. Na de nodige groepsfoto’s zijn we om iets voor half 10 gaan wandelen.

Riky, Jasper en Roel. De foto is in Hellendoorn door Els genomen.

Ik heb deze etappe een paar jaar geleden al eens met Wilma gelopen om te kijken of ik al “klaar” was om een onderneming als het Pieterpad te lopen. Omdat ik het hele Pieterpad in volgorde wil lopen loop ik deze etappe dus voor de tweede keer.

Al snel verlaten we Hellendoorn en lopen westelijk van de heuvels Stoepaars en de Klinkenbelt in de richting van de spoorlijn en provinciale weg Nijverdal - Raalte.

“Verderop verbreedt zich de boschweg en bereikt ge een open gekapt stuk boschgrond op den Stoepaars, waar naar het Oosten een ruim panorama zich aan ons oog vertoont. Wandelen we door naar ‘t hoogste gedeelte, dan breidt het panorama zich ook naar het Westen uit.” (fragment uit “Per auto en te voet (1919): Wandeling 13”).

“De Klinkenbelt heeft nu een hoogte van 46,2 meter boven NAP terwijl deze heuvel volgens de gemeentekaart uit 1865 nog 52 meter hoog was. ”

Iets zuidelijk van de provinciale weg loopt het Pieterpad langs Werkkamp Twilhaar. De plannen voor het werkkamp stammen uit de crisisjaren vlak voor de Tweede Wereldoorlog. In 1939 heeft Staatsbosbeheer de gronden en opstallen aangekocht ten behoeve van werkverruiming die plaats zou vinden op de Twilhaar. Als eerste kwamen begin 1941 door de bezetting werkeloos geraakte vissers en zeelieden uit Scheveningen en Den Haag naar het werkkamp om ontginningswerkzaamheden te verrichten. Half april 1942 werd het werkkamp door de bezetter aangewezen als Joods werkkamp. Vanaf 10 juli 1942 werden hier Joodse mannen gegijzeld. Op 2 oktober van dat zelfde jaar werden de naar Westerbork gestuurd. De meesten gingen van daar direct door naar de verschrikkingen in Sobibor en Auschwitz. Vanaf eind 1942 kwamen opnieuw mensen uit Scheveningen, maar ook uit Katwijk en Noordwijk naar Werkkamp Twilhaar. Dit keer waren het mensen die de kuststrook moesten verlaten door de aanleg van de Atlantikwall.

De poort van Werkkamp Twilhaar

Het monument in het voormalige werkkamp bestaat uit twee bronzen fotolijsten met daarin één foto van joodse mannen die hier werden gegijzeld. In de linker fotolijst zijn de mannen goed te zien, in de rechter zijn ze als het ware vervaagd. Hiermee wordt aangegeven hoe de herinnering aan deze mensen kan vervagen.

Als we weer verder wandelen, komen we bij het uitzichtpunt op de Noetselerberg waar je inderdaad een prachtig uitzicht hebt in de richting van Raalte. We nemen dan ook te tijd om van het uitzicht te genieten.

UItzicht op, in de verte, Raalte

Als we de Nijverdalse Bergweg zijn gepasseerd komen moeten we wat lager op de berg echt zoeken naar de juiste route. We vermoeden dat we verkeerd zijn gelopen en we komen twee dames tegen die het Pieterpad ook lopen. Op de vraag in welke richting ze lopen, krijgen we te horen dat ze in zuidelijke richting lopen maar de route niet kunnen vinden. Even later komt er nog een groepje dat de weg ook kwijt is. Wij lopen terug naar de laatste duidelijke aanduiding en gaan dan aan de hand van de kaart nauwkeurig na waar we precies zijn en komen er dan achter dat het pad waar wij in zijn gegaan niet op de kaart staat. Gelukkig komen we nu wel goed uit en vindt Jasper de volgende richting aanduiding.

We lopen verder over een heuvelachtig heideveld en door de dennenbossen van Landgoed de Noetselenberg naar de Holterberg met 59,50 meter boven NAP misschien het hoogste punt van deze etappe? Nee, even voordat we bij het uitzichtpunt op de Holterberg komen bereiken we tussen de Oude Hellendoornseweg en het Rietslenkpad een onbenoemde hoogte van 60,00 meter boven NAP. Van mij mogen ze dit punt wel de Pietersbelt noemen.

Heideveld

Even verderop kruisen we LAW3, het Marskramerpad dat over 360 kilometer van Bad Bentheim in Duitsland naar Scheveningen loopt. Misschien wordt dat mijn volgende uitdaging en doe ik dan de Canadese Begraafplaats aan dat zo’n 200 meter van het Pieterpad ligt.

Kruising van het Pieterpad met het Marskramerpad

Vanaf de kruising met het Marskramerpad lopen we verder over een gedeelte van het Wereldtijdpad tot het station van Holten waar het eindpunt van de elfde etappe ligt. Het Wereldtijdpad is een samengestelde wandelroute langs de grens van Twente en Salland dat is opgesplitst in rondwandelingen van 4 tot 10 kilometer. Langs de kant van de weg vind je paaltjes met een jaartal voor elk jaar van onze jaartelling één. Elk jaarpaaltje heeft een draaibare kubus met daarop gebeurtenissen uit het betreffende jaar. Gebeurtenissen van dichtbij en van ver weg.

Na aankomst bij het station lopen we verder naar het centrum van Holten waar we bij de bakker genieten van een lekker Weißbier en ijs.

Genieten van een lekker Weißbier en ijs

Riky heeft ondertussen mijn zwager gebeld en hij komt ons even later ophalen om ons naar Enschede ter brengen.

  

Vandaag heb ik in ongeveer 4 uur en een kwartier 15,6 km afgelegd.

In totaal heb ik in 47 uur en 3 kwartier 207 km afgelegd.

Ik heb nog 274 km te gaan naar de Sint Pietersberg.

Pieterpad

Miljoenpoten (Diplopoda, vroeger: Chilognatha) zijn een klasse van geleedpotige dieren uit de onderstam van duizendpotigen (Myriapoda). Ze leven allemaal op het land en komen wereldwijd voor.