Derde etappe Groningen - Zuidlaren

8 juni 2014

Derde etappe, Groningen-Zuidlaren

De dag begint vandaag net als gisteren vroeg met een ontbijtje van verse broodjes, met als extraatje een zachtgekookt eitje. Na het ontbijt brengt Els Jasper en mij naar het station in Groningen waar Jasper en ik beginnen aan de derde etappe naar Zuidlaren.

Nadat we het spoor zijn overgestoken lopen we langs het Noord Willemskanaal. Eerst nog langs bebouwing, maar al snel door de natuur tussen het kanaal en het Hoornse Meer in de richting van Haren.

Waar was het feestje…

....Hier was het feestje

 Onderweg spotten we nog twee keer een ooievaarsnest met jongen op het nest.

Ooievaar met jong

 Langs en na Haren lopen we over onverharde paden door watergebieden en boswallen. De weidse uitzichten waar we boven Groningen zo van hebben genoten zijn hier ver te zoeken. Het landschap is echt veranderd.

Als we voorbij het natuurgebied ‘de Appèlbergen’ zijn gekomen begint het te regenen. Gelukkig zien we Herberg Vrieling even verderop. Daar nemen we op het terras onder een parasol een kop cappuccino en warme chocomel met slagroom. We komen aan de praat met een jong stel aan het tafeltje naast ons en zij bieden spontaan aan om onze tocht met twee paraplus van Siniat te sponsoren.

De wandelaars met de paraplu's

 Wij zijn heel blij met de paraplu's. Op de verdere tocht hebben we er veel profijt van. Even later zijn we bij het natuurvriendenhuis ‘De Hondsrug’ waar we een heerlijke magnum nemen. We lopen verder en komen langs het meest noordelijk gelegen hunnebed van de Hondsrug en het enige veldexemplaar in de provincie Groningen. 

Het Groningse hunnebed

Het hunnebed ligt in een bosje. Het is geen groot hunebed, maar toch…. Nog geen kilometer verderop komen we langs de twee meest noordelijk gelegen hunnebedden van Drente. 

De hunebedden in Drente

Pal naast deze twee hunnebedden is in het verleden een boerderijtje gebouwd. Heel bijzonder om zo vlak naast een graf uit de trechterbekertijd te gaan wonen. Als we verder lopen komen we in Zuidlaren aan waar Els en Rebecca in de poffertjeskraam op ons zitten te wachten. We nemen nog een bord poffertjes en wat te drinken en rijden daarna terug naar Winsum.

De Standen:

Vandaag heb ik in ongeveer 5 uur 21 km afgelegd.

In totaal heb ik in 12 uur en een kwartier 51 km afgelegd.

Oude spoorbrug over het spoor bij Glimmen

Het Pieterpad door het heidegebied

In dit mooie Pinksterweekend heb ik drie etappes afgelegd, één meer dan ik had verwacht. Het is in mijn voeten te voelen, maar ik heb gelukkig geen blaren opgelopen. Het waren 3 etappes met alle drie een eigen karakter. Dit beloofd veel goeds voor de toekomst.

Ik hoop jullie bij de volgende etappes weer mee te laten genieten van mijn wandelingen.

Eerste en tweede etappe Pieterburen - Winsum - Groningen

6 juni 2014

Eerste etappe, Pieterburen – Winsum

Het is een feit. Ik heb samen met Jasper en Rebecca de eerste etappe van het Pieterpad gelopen.

Vanochtend hebben wij de aanhanger en de auto ingepakt en zijn met z’n vieren, Els, Rebecca, Jasper en ik zelf naar Winsum vertrokken. Bij camping Recreatie Marenland hebben we de tent opgezet en na het avondeten zijn we naar Pieterburen gereden.

Bij café ‘De Buren van Pieter’, het startpunt van het Pieterpad stonden we al meteen voor een raadsel: op de gevel hangt een bord waarop wordt vermeld dat de afstand naar Maastricht 464 km is, waarlijk een hele afstand, maar op de pilaar voor het café is de afstand naar de Sint Pietersberg 490 km en in het routeboekje is de afstand naar de Sint Pietersberg 481 km. De werkelijke afstand zal ik waarschijnlijk nooit weten, maar ik wil alle kilometers onder mijn voeten door laten gaan. 

Na een fotomomentje hebben Rebecca, Jasper en ik afscheid van Els genomen en zijn om tien over half zeven op (Pieter)pad gegaan.

Al bij de eerste afslag, bij de molen ‘De Vier Winden, werden de eerste van waarschijnlijk vele foto’s gemaakt. 

Er was mij van diverse kanten verzekerd dat vooral het Groningse deel van het Pieterpad saai zou zijn, maar daar is ons niets van gebleken. Groene akkers, grazige weiden, houtwallen en hier en daar zelfs een ‘compensatiebosje’, aangelegd door Staatsbosbeheer ter compensatie van verdwenen houtwallen, boomsingels en oeverbegroeiing door ruilverkaveling. Mooie vergezichten met hier en daar een molen of kerktoren aan de einder en een oude boerderij weggestopt in een bosje.

Voor het compensatiebosje het Oosterbos, heeft Rebecca haar wandelschoenen vanwege twee dikke blaren verruild door sandalen. Ze dacht dat dat wat verzachting zou geven, maar in Eenrum heeft ze toch besloten om af te haken. Els werd gebeld en die heeft Rebecca dar opgehaald terwijl Jasper en ik weer verder zijn gelopen. In Mensingeweer waren we zo in gesprek dat we de afslag hebben gemist. Gelukkig kwamen we daar al na zo’n 50 meter achter en hebben het goede pad weer opgepikt. Dat was zeker de moeite waard, want het pad ging door een oud dorpsgezicht en we zijn over een smal pittoresk bruggetje het Mensingeweerster Loopdiep over gestoken. We hebben dit Mensingeweerster loopdiep helemaal tot aan het Winsumerdiep gevolgd. Daarna kregen we al snel de camping en de tent aan de andere kant van het Winsumerdiep in zicht. Na een zwaai en fotomomentje zijn we tot in het dorp naar café ‘De Gouden Karper gelopen waar het einde van de eerste etappe is. Daarna een klein stukje, over de etappe van morgen, over het schelpenpad langs het Winsumerdiep waar op de camping een eind aan de wandeling kwam.

De standen

Vandaag heb ik in ongeveer 2 en een half uur 11 km afgelegd.

7 juni 2014

Tweede etappe, Winsum – Groningen

Vanochtend al ‘vroeg’ uit de veren om op tijd, voordat het al te warm wordt, naar Groningen te wandelen. Na het ontbijt, heerlijke verse kaiserbrödchen en pistoletjes, ben ik om tien voor negen aan de wandeling begonnen. Het is mooi helder weer met een licht briesje. Heerlijk weer om te wandelen. Al gauw loop ik weer tussen de weiden en moet ik over een hek klimmen om het pad door een weiland te vervolgen. Na een tweede hek loop ik in een paardenwei. Gelukkig blijven ze rustig op een afstandje staan te grazen. Daarna gaat het verder via de openbare weg en fietspaden. 

Hoogtepunten van deze etappe zijn het dorpje Garnwerd en de wierde Oostrum. 

Garnwerd vanwege een zeilschip dat met gehesen zeilen pal voor de molen en naast de ophaalbrug lag afgemeerd. Een mooi plaatje. Oostrum is een heel oude wierde, in Friesland spreken ze van een terp, waarop een 13^e eeuws Romaans kerkje tussen een oude begraafplaats staat. 

Ik ben even binnen wezen kijken waar een van de buurvrouwen net uitleg gaf aan een groep fietsers. Een interessant verhaal over het ontstaan van de wierde en de restauratie van de kerk, waarbij weer oude schilderingen tevoorschijn zijn gekomen. Buiten gaf ze nog uitleg over de begraafplaats en de afgraving vorige eeuw om de vruchtbare grond via een sleepspoortje naar Friesland te transporteren. De oude contouren van de wierde zijn nog goed zichtbaar. Er worden nog steeds oude botten gevonden bij het bewerken van het land, waaruit blijkt dat dit gebied al vele eeuwen geleden werd bewoond.

Her en der hoor ik al van verre waar de kikkers zich ophouden. Het gekwaak van grote groepen groene kikkers is al op tientallen meters afstand te horen.

Het gedeelte vanaf de universiteit tot het centrum lijkt het minst aantrekkelijke gedeelte van de tocht, maar ook daar ben ik pareltjes tegengekomen zoals een haventje met oude boten en soms schilderachtige gevels en kerktorens.

Vanaf de vismarkt ben ik eerst doorgelopen naar het Goudkantoor aan het Waagplein waar ik met Els, Rebecca en Jasper heb geluncht. Na de lunch heeft Els mijn wandelschoenen naar de parkeergarage gebracht en heeft mijn sandalen weer mee terug genomen. Op de sandalen heb ik het laatste gedeelte van deze etappe naar het station gelopen.

Daarna weer terug naar het Goudkantoor waar ik de rest van de middag onder het genot van Golden Raand, een lekker Gronings biertje, mijn boek heb zitten lezen terwijl de anderen gaan winkelen.

De standen

Vandaag heb ik in ongeveer 4 uur en drie kwartier 19 km afgelegd.

In totaal heb ik in 7 uur en een kwartier 30 km afgelegd.

Hoe het allemaal begint

De aanleiding

Hoe vaak ik vanaf Chalet Bergrust op de Sint Pietersberg onder het genot van een heerlijk glas Belgisch bier over Maastricht heb uitgekeken weet ik niet. Ook weet ik niet hoe vaak ik een wandelaar daar naar binnen heb zien lopen en hem of haar met een oorkonde naar buiten zien komen. Ik wist wel dat de wandelaar een tocht over het Pieterpad van noord naar zuid door Nederland had volbracht. Hoe vaak heb ik, genietend van weer een heerlijk glas bier, gedacht: DAT WIL IK OOK! 
Het is heel wat jaren bij die gedachte gebleven, maar nu gaat het er dan eindelijk van komen. IK GA HET PIETERPAD LOPEN.

Wat zijn mijn verwachtingen

Nederland is een mooi land, met vele wisselende landschappen. Ieder landschap, iedere streek en iedere provincie heeft zijn eigen charmes. Ook de mensen daar hebben hun eigen gewoontes en (eigen)aardigheden.

Onderweg van Pieterburen naar de Sint Pietersberg wil ik genieten van van de omgeving, de natuur en van de ontmoeting met mensen. Soms loop je een stukje samen met een andere wandelaar of maak je een praatje met een toevallige voorbijganger, een boer op zijn land of erf of met iemand die zijn tuin aan het wieden is. 

Ik ga niet van te voren plannen wanneer ik een etappe ga lopen, maar laat dat afhangen van het weer en de vrije tijd die ik heb. 

Heb je zin om eens een etappe mee te lopen

Misschien zijn er mensen die eens een keer een etappe met mij mee willen lopen. Zij kunnen dat bij mij aangeven en dan laat ik weten wanneer ik weer ga lopen. Mijn email adres staat bovenaan mijn blog. 
Ik ga echter geen dingen regelen en ga ook niet van te voren plannen wanneer ik ga wandelen. Het kan zo maar zijn dat ik vrijdag's besluit dat ik zaterdag of zondag ga wandelen en dan zal ik de geïnteresseerden een email of SMS sturen met vertrektijden, vervoer en dergelijke. Je kunt dan reageren of je mee wil en dan spreken we verder af.
Kortom, ik wil het Pieterpad lopen en vind het heel gezellig als je eens mee wil lopen, maar ik bepaal.

Wanneer begin ik

Vorig jaar heb ik de beide boekjes met de routes van het Pieterpad gekregen en ik heb een paar goede wandelschoenen aangeschaft.
Aankomende vrijdag, het begin van het Pinksterweekend trek ik de stoute schoenen aan en sla mijn tenten op in Winsum. Op de vrijdagavond wil ik de eerste etappe, 11 km van Pieterburen naar Winsum afleggen. Op zaterdag wil ik dan de tweede etappe, 19 km van Winsum naar Groningen lopen.