26 juni 2018
Tweeëntwintigste etappe, Venlo – Swalmen
Vanochtend heeft Els mij al vroeg vanuit Sint
Geertruid, waar wij onze tent hebben staan, naar Venlo gereden. We hebben de
auto achter het stadskantoor van Venlo geparkeerd en hebben voor het station afscheid
genomen.
Het is vanaf het station niet heel erg ver wandelen om
buiten de bebouwde kom te komen. Maar voordat ik daar ben, ontdek ik dat ik
mijn fototoestel in de auto heb laten liggen. Jammer, maar helaas. Gelukkig heb
ik mijn telefoon waar ik ook prima foto’s mee kan maken. Ik heb alleen nog niet
ontdekt hoe ik die foto’s overgezet krijg. (ondertussen wel).
De route in mijn boekje (achtste druk) is ondertussen
verouderd, maar de gewijzigde route is goed aangegeven. De route loopt nu over
de Jammerdaalsche Heide, waar vanaf het eind van de 18 eeuw tot de dertiger
jaren van de afgelopen eeuw klei en grind is gewonnen.
 |
| Restanten van de oude grind- en kleigroeven |
De plassen die ik
passeer zijn daar de restanten van.
Ik kom bij een groot ommuurd terrein. Achter
de muur was vroeger een trappistenklooster, nu is er een Kringloopwinkel
gevestigd.
 |
| De muur van het voormalige Trappistenklooster |
Het klooster dateert uit 1884. Enkele monniken van de bekende abdij
Westmalle, je weet wel, van het Westmalle dubbel of trippel, een uitstekend
trappistenbiertje, hebben zich op de Uelingsheide gevestigd. In 1933 werd het een
abdij, maar omdat ze niet genoeg zelfvoorzienend waren, zijn de monniken in 2002
vertrokken naar de veel vitalere abdijgemeenschap van Lilbosch-Echt. Wanneer ik
bij de zijingang kom kan ik ook even een kijkje op het terrein zelf nemen.
 |
| Binnenterrein van het klooster |
Nadat
ik het plaatsje Tegelen net heb aangetipt, wandel ik verder over de voormalige
vuilstortplaats “Groeve Wambach” die mooi hevelachtig is afgewerkt. Groeve
Wambach staat tussen aanhalingstekens omdat het nu een heuvellandschap is waar,
als je er overheen loopt, niets herinnerd aan de ooit gegraven groeve.
Vroeger heeft op de ze plaats kasteel Wambach gestaan.
Het kasteel was het jachtslot van kasteel Holtmühle, dat nu een Bilderberg
hotel bij Tegelen is. Het jachtslot was een klein slot tegen de steilrand van het
hoogterras dat aan de Duitse kant van de grens ligt. Het slot met de
bijgebouwen zijn in 1962 afgebroken om de klei- en zandgroeve van een
kleiwarenfabriek uit te kunnen breiden. De toen aangelegde groeve is later als
vuilstortplaats gebruikt en ondertussen is het een mooi landschap geworden. Als
ik de Groeve Wambach verlaat passeer ik nog wel enkele plassen die aan de
afgravingen herinneren.
De route gaat nu verder langs de grens met Duitsland.
De ene keer wandel je in Duitsland, de andere keer weer in Nederland. Omdat ik
nog geen koffie heb gehad, was mijn hoop gevestigd op café Maalbeckerhöhe, “het
laatste café voor de Duitse grens”. Helaas zijn de openingstijden niet
aangepast aan de Pieterpadwandelaar die al om een uur of negen vanuit Venlo
vertrekt. De koffie moet dus nog maar even wachten. Vanaf het café gaat de
route “bovenlangs” dus over de Duitse kant.
 |
| Hierboven Duitsland, de helling is Nederland |
 |
| Nederlands berkje met zijn "roots" in Duitsland |
De helling is Nederland en de hoger
gelegen vlakte is Duitsland. Ik kom een echtpaar achterop dat het Pieterpad in
etappes van 10 km wandelen. We blijven aan de praat tot we bij grensovergang Am
Weiβen Stein aankomen. Daar bestel ik een Strammer Max met ham en kaas Het
staat daar echt op de kaart maar de kelner wist niet wat dat was en daarom heb
ik de uitsmijter ham en kaas besteld en toen kreeg ik toch mijn Strammer Max
met ham en kaas. Na nog wat omzwervingen kwam ik bij het riviertje de Swalm.
Het pad loopt door de laagte langs het riviertje. Net voor ik Els ontmoette die
mij tegemoet kwam lopen, zag ik nog een ree tussen de runderen lopen. Samen
wandelen we naar Swalmen waar ik op het terras bij eetcafé de Mert van een heerlijk
glas Gouverneur Trippel van de Lindeboom brouwerij kan genieten.
 |
| Eindpunt van deze etappe bij Eetcafé De Mert |
Na nog een tweede biertje zoeken we eerst Bed en Breakfast Slapen en Smullen
op. We worden heel hartelijk ontvangen door gastvrouw en eigenaresse Irene. We
krijgen een korte rondleiding en een welkomstdrankje aangeboden. Alles ziet er
picobello en gezellig uit. Wij slapen vanavond in kamer Bali. Een kamer met een
goede badkamer mat warme douche en een minibar. Er staat ook een senseo en een
waterkoker met koffie en thee.
Als we een tijdje buiten op het terras hebben gezeten keren we weer terug
naar “De Mert”.
We krijgen een heerlijke maaltijd voorgeschoteld en gaan met een voldaan gevoel
terug naar “Slapen
en Smullen”
Vandaag heb
ik in ongeveer 5 uur en 2 kwartier 23 km afgelegd.
In totaal
heb ik in 98 en een half uur 410 km afgelegd.
Ik heb nog 82 km te gaan naar de Sint Pietersberg.
